بیشتر دیده‌ها و شنیده هام گواهی بر لذت انتقام و حتی جذابیت اون هستن. مخصوصا انتقامی سرد و سخت و به وقت! اما بخشش فرآیند پیچیده‌تری داره و میگن درگیر فرآیند این پیچیدگی شدن خلاف ترجیح مغزه. این روزا درگیر انتخاب جای ویرگول توی جمله‌‌ای مشابه عنوان پست هستم. بیشتر به مزه انتقام زیر دندون‌هام فکر میکنم و گاهی هم به پوچی بعدش. اگه بخشش یه هدیه‌ست هم پای بضاعت و مناعت هدیه‌دهنده در میونه هم شان و ظرفیت گیرنده.
درباره این سایت